Düzgün Sözler

İnsanın içinde ağlama isteği uyandıran güzellikler, ister tabiatın armağanı olsun ister insan elinden çıkma sanat eserleri, aynıdır. İnsanın içini sevinçle yıkayan her güzellik ağlatır. Yeter ki gözleriniz hak edilmiş güzelliklere ağlamayı bilsin.

Her zaman kendi içine bakmak en emin yol. Başkalarıyla uğraşmayı bırak. Her kahır, her gazap ağır bir çanta… Niye taşıyasın. At onları. Sıcak hava balonu gibi hayat… Yukarı mı gitmek istersin, aşağı mı? Hiddeti, intikamı, rekabeti bırak.

Kalır gibi gidişlerini izledim önce, sonra gider gibi kalışlarını. Ve anladım ki ne sen gidebiliyorsun ne ben kalabiliyorum. Öyle bir hayat yaşıyoruz ki şimdi; ağlamak gülmenin mahkûmu, gülmek ağlamanın gardiyanı gibi sanki.

Kargalar, tek bir karganın gökyüzünü yok edebileceğini iddia eder. Buna hiç şüphe yoktur; ama bu gökyüzü ile ilgili hiçbir şey ifade etmez; çünkü gökyüzü basit anlamıyla şu demektir: Kargaların yokluğu.

Sefaleti azaltmanın sıcaklığını öğrendiğimizde, en iyi baba, en iyi oğul, en iyi eş oluruz. Merhametli bir adam ve kadın, güneş ışığı gibi, çevresindeki her şeye zenginlik huzur ve neşe saçar.

Yüce Rahip bir gün, günah işleyen adam çile çeker, demişti bana. Söyleyin Lord Eddard… Eğer bu doğruysa, siz soylu lordların taht oyunlarında neden masumlar çile çeker hep?

Kader yolun tamamını değil, sadece yol ayrımlarını verir. Güzergah bellidir ama tüm dönemeçler yolcuya aittir. Öyleyse ne hayatının hakimisin ne de hayat karşısında çaresizsin.

Seni üzdüm mü? Çok affedersin… Ama pislik olduğun bir gerçek… Bronn, doğru anla. Görev, onur, dostluk, bunlar sana ne ifade ediyor? Hiç yorulma, cevabı ikimiz de biliyoruz.

Ağaç dalındaki, gövdeden ayrılma eğilimini fark ettin mi bilmem? Hep öteye öteye uzar. Gövdenin toprağa kök salmış rahatlığından bir kaçıştır bu. Özgürlüğe susamışlıktır.

Yokluğuna sen razı iken, senin yokluğuna razı olmayan Rabbindir. Kimseler yolunu gözlemezken, “ille de sen!” diye varlığında ısrar eden Rabbindir: bilir O, hikmetli iş yapar.

Herkes aşık olduğunu sanabilir ama yaratılışında aşk yeteneği olanların aşkı daha başka olacaktır. Tıpkı herkesin şiir yazması ama gerçek şair olamaması gibi…

Neden önce kendimiz dururken, başkalarını anlamak isteriz ki! İyi bir öğrenciysek, benliğimiz üzerine edindiğimiz görgü, bizi adam etmeye yeter de artar bile.

Zaman en iyi ilaç değildir. Çünkü insan, kendi yarasına kendini basar. Bir öncekini unutmak için kendine yeni yaralar açar. Zaman da gelip hazıra konar.

Çocuklar geleceğimizin tohumlarıdır. Onların yüreklerine sevgi ek ve bilgelik ve hayatın dersleriyle sula. Onlar büyürken, onlara büyümeleri için yer bırak.

Rüzgâr ve kelimeler. Bizler sadece insanız ve tanrılar bizi sevebilen yaratıklar olarak tasarlamış. Sevgi bizim en büyük zaferimiz ve en büyük trajedimiz.

Eksiğimi tamamlamaya bir ayna istiyorum. Bir ayna ki suretimi değil, suretimin altındakini, gizli beni bana göstersin; kimsenin görmediği beni.

Riski bazen kazanmak için, bazen de elindekini kaybetmemek için alırsın. Hayat böyle işte korkun kadar kaçar, cesaretin kadar savaşırsın!

İnsan tereddüt ederse serçe parmağını bile kıpırdatamaz. Sevmek öldürmektir. Bilmeyerek, istemeyerek azar azar öldürmektir.

Yalnızlığın bir odada tek başına kalmak olduğunu sanıyordu. Oysa yalnızlığın sadece kalabalıklarda hissedilebileceğini bilmiyordu.

Bedenlerin geride durduğu, ruhların sevgiyle beklediği, yalnızca fikirlerin sarmaş dolaş olduğu düşünsel aşklar.